Op een zonnig zondag ga ik, gewapend met een boterkoek, op bezoek bij Jessica en Carlo om me een beeld te vormen hoe een BC eigenlijk in de praktijk functioneert, want ik heb er zelf geen enkele ervaring mee. Carlo en Jessica vertellen over het begin: alle bewoners zijn uitgenodigd bij een formele oprichtingsbijeenkomst, waarbij de kandidaten 70% van de stemmen moesten krijgen. De BC overlegt minimaal twee keer per jaar met Ymere, maar het hangt er natuurlijk ook van af wat er allemaal speelt. Het eigen overleg van de BC is in principe voor alle bewoners toegankelijk.

 

Ik ben al snel behoorlijk onder de indruk: ik ervaar dat deze BC een grote stimulans is voor de verbondenheid van de huurders. En die saamhorigheid resulteert in een sterke kracht om praktische dingen te realiseren! In het verleden werd het Ben Neijndorffplein nogal eens overgeslagen als Ymere onderhoud in de wijk uitvoerde. Nu de bewoners zich hebben verenigd, is het hen gelukt om een grote, achterstallige  onderhoudsbeurt af te dwingen zonder dat dat gepaard gaat met een huurverhoging! En waar de informatie van Ymere in het verleden nogal eens te wensen overliet, zijn de bewoners nu uitgebreid geïnformeerd over wat er allemaal te gebeuren staat.  Het is een mooi voorbeeld van de dingen die een BC kan bereiken. In je eentje is dat vaak een stuk moeilijker!